Ο βαθμός του πολιτισμού μιας χώρας δεν είναι ανάλογος μόνο με την ποσότητα του σαπουνιού που καταναλώνει αλλά και με την ποιότητα της πνευματικής τροφής που αφομοιώνει. Γιατί το σαπούνι περιποιείται και ευτρεπίζει το σώμα, ενώ η πνευματική τροφοδοσία ισχυροποιεί την ψυχή και δυναμώνει το πνεύμα.
Αναλφαβητισμός είναι το φαινόμενο κατά το οποίο το άτομο πάσχει από παντελής ή σε μεγάλο βαθμό άγνοια γραφής και ανάγνωσης ή από ελλιπής γνώση της μητρικής γλώσσας. Ο αναλφαβητισμός είναι ένα φαινόμενο που αναπαράγεται. Κληρονομείται τις περισσότερες φορές, από γενιά σε γενιά, Καθώς η εκπαίδευση των παιδιών συνδέεται άμεσα με το μορφωτικό επίπεδο των γονέων .Το φύλο, η οικονομική κατάσταση και ο τόπος διαμονής αφήνουν το αποτύπωμά τους στις περιπτώσεις ανάπτυξης του αναλφαβητισμού.
Από τα ιστορικά ήδη χρόνια, λόγω πολέμων που επέφεραν δουλεία, αναστατώσεων διαφόρων πληθυσμών εξαιτίας εθνικών αναταραχών και ανακατατάξεων ή μεταναστεύσεις πληθυσμών εμποδίστηκαν οι πολίτες στη διερεύνηση του γλωσσικού τους οπλοστασίου.
Βέβαια , είναι γνωστό ότι κάποιες συγκεκριμένες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες πάσχουν από δεινή οικονομική κατάσταση ζώντας σε υποβαθμισμένες περιοχές με αποτέλεσμα τα παιδιά της οικογένειας να διακόπτουν την παρακολούθηση των μαθημάτων τους και να στρέφονται στην αναζήτηση εργασίας. Χαρακτηριστικό δε είναι το παράδειγμα των φτωχών πολυμελών οικογενειών που για να ζήσουν οδηγούνται στην παιδική εργασία.
Η γλωσσική λοιπόν αυτή ακηδία είναι παράγοντας και κοινωνικού αποκλεισμού. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι σαν το γονίδιο που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, σαν ένας αδιάσπαστος κύκλος. Οι αναλφάβητοι γονείς αδιαφορούν για την μόρφωση και την καλλιέργεια των παιδιών τους , κυρίως επειδή οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουν την αξία της , με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουν γλωσσικά και τα παιδιά τους. Μην ξεχνάμε βέβαια και την κοινωνική ανισότητα που εμφανίζεται στις μέρες μας σε μεγάλο βαθμό και οδηγεί άτομα ή ομάδες στον κοινωνικό αποκλεισμό και στην περιθωριοποίηση καθώς τους κλείνει την πόρτα προς τον βωμό/κυκεώνα της γνώσης και της πληροφορίας.
Αυτό που σήμερα λέμε «εκπαίδευση» , έχει καταντήσει μαρτύριο για τα παιδιά και έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων ικανών να διαβάζουν αλλά ανίκανων να ξεχωρίζουν τι αξίζει να διαβάζουν. Το κράτος δε όλο και πιο πολύ μειώνει την μέριμνα και την δαπάνη για την παιδεία και την εκπαίδευση.
Επιπρόσθετα, η πολιτεία δεν επενδύει στην εκπαίδευση των διδασκόντων και δεν βελτιώνουν την υλικοτεχνική δομή για να δημιουργηθεί ένα έφορο έδαφος να μπορούν οι καθηγητές να διδάξουν με περισσότερη δημιουργικότητα και όρεξη και τα παιδιά να συμμετέχουν επειδή το θέλουν, και όχι επειδή τους το επιβάλλουν.
Για να συμμετάσχει κανείς στην άσκηση και τον έλεγχο των κοινών υποθέσεων, απαιτείται ενημέρωση. Ο λεκτικά αναιμικός άνθρωπος δεν έχει αυτή την δυνατότητα με συνέπεια μια μάζα του πληθυσμού να απέχει από τα κοινά και να τρέπεται σε αντικείμενο της χειραγώγησης από τους μηχανισμούς της προπαγάνδας. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως ο αναλφαβητισμός, στις διάφορες βέβαια κλιμακώσεις του, από την πλήρη αμάθεια μέχρι την αναποτελεσματική και επικίνδυνη ημιμάθεια, αποτελεί πραγματικά ένα οξύ σύνθετο κοινωνικό πρόβλημα.
Ο αναλφαβητισμός όχι μόνο δυσχεράνει τη δυνατότητα επαγγελματικής κατάρτισης και περιορίζει της επαγγελματικές επιλογές αλλά προκαλεί και μια αδυναμία ευελιξίας στον επαγγελματικό στίβο , γεγονός που έχει ως άμεση συνέπεια την ανεργία. Δεδομένο δε θεωρώ το γεγονός ότι το βιοτικό , πολιτισμικό και συνακόλουθα δυναμικό επίπεδο των αναλφάβητων ανθρώπων παραμένει συνήθως πού χαμηλό.
Σκοτώνει ακόμα και πολιτικά αυτή η αμάθεια , καθώς οι ανισότητες που προκαλούνται εξαιτίας του αναλφαβητισμού προσβάλλουν την έννοια των δημοκρατικών ιδεωδών σχετικά με την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Τυχερά βέβαια είναι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που θεωρούν τους αναλφάβητους τα βασικότερα θύματα της παραπληροφόρησης και του άκριτου καταναλωτισμού.
Ο αναλφάβητος άνθρωπος είναι αδύναμος και χάνει τον αυτοσεβασμό τους και την αυτοεκτίμηση του. Είναι, φαίνεται, πρόβλημα κληρονομικό που δεν λύνεται εύκολα αλλά άμα κάτι το θέλουμε , όπου και αν γεννηθούμε και μεγαλώσουμε το καταφέρνουμε βάζοντας απλά ένα στόχο.
Του Σκωλίκη Βασίλη
Μαθητή του του Β’ Αρσακείου Ψυχικού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου